Het IFFR organiseerde, samen met BUMA Music in Motion en de BCMM/DFC, twee Cliff Martinez events. Beide evenementen werden bezocht door een flinke BCMM delegatie. Hierbij een verslag van de Cliff Martinez Roundtable. (Verslag door Chisnanne Wiegel)
De Cliff Martinez round-table middag werd georganiseerd door Buma Music in Motion en bijgewoond door een 25-tal personen, voornamelijk filmcomponisten. Een anderhalf uur durend gesprek met de maestro, een toegankelijk, open persoon met een bescheiden karakter.
Cliff laat een aantal scenes zien waaronder één uit de nieuwe Amazonserie To Old To Die Young en één uit de film Spring Breakers, voor hem aanvankelijk een low budget project wat succesvol uitpakte, waarvoor hij muziek maakte en licht zijn keuzes toe.
Hij maakt vooral in instrumentatie geen voor de hand liggende keuzes. Niets glad, maar het liefst heerlijk gortdroge synthesizers. Hij legt daarbij ook uit dat zijn manier van werken niet bij elke regisseur past.
Naast zijn samenwerking met Steven Soderbergh (Traffic, Contagion, The Knick) heeft recenter zijn ontmoeting en samenwerking met Nicholas Winding Refn (Drive, Only God Forgives) zijn carrière als filmcomponist vleugels gegeven en hij is de eerste om toe te geven dat hij dankzij Nicholas Winding Refn een nieuwe stijl heeft ontwikkeld.
Het belangrijkste gespreksonderwerp van de middag werd de manier van werken in Hollywood en hoe je daar als componist mee omgaat. Ook Martinez is wel éens vervangen als componist omdat de regisseur of producers niet tevreden waren over zijn manier van scoren. Alle onzekerheden waar filmcomponisten mee te maken hebben gelden ook voor Cliff Martinez.
Omdat Cliff de werkdruk geregeld niet aankon besluit hij in 2012 op aanraden van zijn therapeut met assistenten te gaan werken. Hij blijkt het werken in teamverband een stuk leuker te vinden omdat je het lekker met je collegae over de score kan hebben. Zijn assistenten krijgen, tegen het advies van zijn agent in, een credit op de aftiteling (“additional music”) en ontvangen een evenredig percentage in de royalties op de cue-sheet. Dat is niet gebruikelijk in Hollywood.
Het inschakelen van een agent in Hollywood is volgens Cliff pas zinvol als je een (grote) opdracht krijgt zodat je zelf geen omkijken hebt naar de afhandeling van de financiële en juridische zaken. Maar om een klus te krijgen zul je toch eerst zelf aan de slag moeten en je profileren bij regisseurs en music supervisors.
Daarnaast worden er deze middag nog wat technische zaken besproken zoals het gebruik van Ableton Live, waar hij steeds vaker mee werkt..
Martinez is vooral een hele sympathieke no-nonsense man die muziek maakt omdat hij het het leukste beroep in de wereld vindt. Wars van ‘hoe het hoort’ en ‘dure’ techieken (“how many people are going to listen on 5.1-sets anyway?”). Lef (luister zijn muziek). Bescheiden (“all credits to my director”).
Kortom een inspirerende middag met een man die vooral heel veel plezier aan het maken van muziek voor film beleeft.
De uurtjes na de round-table werden gevuld met biertjes en vooral inspirerende gesprekken en ontmoetingen tussen BCMM’ers, producenten en andere filmgekken.